Pierwsze wzmianki o Jedlinie-Zdroju pochodzą z XIII wieku. Właściwie dotyczą one obecnej południowo – wschodniej części miasta – Jedlinki, która w tamtym czasie była osadą drwali i znajdowała się w granicach dóbr należących do Bolka I księcia świdnicko – jaworskiego. Właściwie od dawnej niemieckiej nazwy Jedlinki (Tannhausen), która wskazywała na porastające lasy jodłowe, wywodzi się obecna nazwa miasta.
Źródła mineralne odkryto w Jedlinie-Zdroju w XVI wieku, jednak na większą skalę zaczęto z nich korzystać od 1697 roku gdzie uznano je za lecznicze. W tym czasie właścicielem pastwisk, na których tryskał uzdrawiający zdrój, był Caspar Schäl – kmieć z Jedlinki. W związku z coraz większą liczbą przybywających z okolicznych wsi chorych, Schäl poczynił pierwsze inwestycje: leczniczą wodę ujął w wydrążony pień drzewa i postawił obok kram z żywnością. Później, w 1723 roku, wybudował w pobliżu źródła dom mieszkalny – Grundhof.
1724 rok – to najważniejsza data w historii Jedliny-Zdroju, uważana za datę założenia uzdrowiska. W roku tym austriacki generał Hans Christoph baron von Seher – Thoss – właściciel Jedlinki, wykupił od Schäla parcelę ze źródłem, które wkrótce zostało ocembrowane. Zaczęły powstawać pierwsze budynki i urządzenia uzdrowiskowe. Szczególnie wiele inwestycji poczyniła w Jedlinie-Zdroju żona generała – Charlotta Maximiliana hrabina von Seher – Thoss. To od jej imienia źródło otrzymało nazwę Charlottenbrunn (dotąd nazywano je Sauerborn lub Tannhauser – Sauerbrunnen). Wkrótce całą kolonię utworzoną przy źródle nazwano Charlottenbrunn (nazwę taką Jedlina-Zdrój nosiła do 1945 roku).
Nowe inwestycje podjęte w latach trzydziestych XIX w. przyniosły popularność miejscowości. Wybudowano nowe łazienki i Dom Zdrojowy. Ogromne zasługi dla rozwoju uzdrowiska położył miejscowy aptekarz, uczony członek wielu towarzystw naukowych dr Carla Christiana Beinert. Był autorem opisów i przewodników po Jedlinie i okolicy. W 1825r. przeprowadził badania składu chemicznego wód, wprowadził nowe metody leczenia m.in. modną wówczas kurację żentycową. Założył w latach 1848-1849 wspaniały park, który ciągnął się od Kobieli przez Dłużycę i Leśnika. Powstały w tym parku liczne romantyczne zakątki, place, miejsca widokowe, altany, potem szereg pomników oraz rodzaj ogrodu botanicznego, a w uzdrowisku muzeum geologiczne założone przez mineraloga śląskiego prof. Gopperta. Park uchodził powszechnie za najpiękniejszy park uzdrowiskowy w Sudetach.
W okresie między wojennym funkcjonowało w Jedlinie 6 hoteli, 30 pensjonatów, miejscowość miała pełną infrastrukturę komunalną i techniczną. Podczas II wojny światowej od 1944 roku na terenie miasta istniał obóz pracy dla mężczyzn jako filia obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Po zakończeniu działań wojennych uzdrowisko nie było zniszczone, ale po 1945 roku nie podjęto tu działalności leczniczej. Na skutek rozwoju kopalni wałbrzyskich prawie całkowicie zanikły źródła wody mineralnej. Dopiero w 1962 roku wznowiono działalność uzdrowiskową jako filia Uzdrowiska Szczawno-Jedlina. Po przyłączeniu okolicznych wsi miejscowość uzyskała prawa miejskie.
W połowie lat 90-tych podjęto próbę rekonstrukcji odwiertu wód mineralnych lecz dopiero w 2007 roku zaczęto ponownie eksploatować wodę do celów leczniczych, ze źródła w centrum uzdrowiska – odwiertu J-300. Podjęto także działania, mające na celu przywrócenie uzdrowiskowego charakteru miasta.
W 2004 roku powstał projekt Uzdrowiskowy Szlak Turystyczno-Rekreacyjny w ramach, którego zrealizowano kilkanaście zadań, między innymi: budowę pijalni wód mineralnych, renowację parków, wyciąg narciarski, boiska sportowe, kort tenisowy. W kolejnych latach zmodernizowano Plac Zdrojowy, wymieniono oświetlenie, wybudowano Pawilon Zdrojowy, w którym obecnie jest Biblioteka Miejska. W 2022 roku zmodernizowano Park Północny, który otrzymał nazwę Parku Zdrojowego w którym powstał nowy amfiteatr, zmodernizowano ścieżki i alejki, dokonano nowych nasadzeń, postawiono nowoczesne rzeźby, a największa atrakcją stała się fontanna Multimedialna. Zmodernizowane zostało rondo przy pl. Zdrojowym, które otrzymało nazwę Ronda 300 lecia Uzdrowiska, a na nim postawiono podświetlaną rzeźbę z herbem miasta i napisem: Jedlina-Zdrój 1724 Uzdrowisko. Uroczyste otwarcie i nadanie nazwy rondu odbyło się w sierpniu 2023r.
W roku 2024 miasto Jedlina-Zdrój obchodzi 300 lecie Uzdrowiska.
W uzdrowisku Jedlina-Zdrój prowadzone jest leczenie w następujących kierunkach leczniczych: choroby ortopedyczne, choroby reumatologiczne, kardiologiczne i nadciśnienie, choroby górnych i dolnych dróg oddechowych, układu trawienia oraz nerek i dróg moczowych.
Na terenie uzdrowiska działają następujące zakłady lecznictwa uzdrowiskowego: szpitale i sanatoria uzdrowiskowe oraz Uzdrowiskowy Zakład Przyrodoleczniczy.
Do funkcjonujących na trenie uzdrowiska urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego zaliczamy pijalnie uzdrowiskowe, parki uzdrowiskowe oraz ścieżki kinezyterapii.
W oddziale w Jedlinie- Zdroju realizowane są na chwilę obecną zarówno usługi pełnopłatne, jak i dla pacjentów skierowanych na leczenie przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Obecnie odstawową działalnością jest realizowanie usług w zakresie rehabilitacji kardiologicznej w uzdrowiskowym szpitalu kardiologicznym „Teresa”.
Źródło: UCHWAŁA NR LX/380/23 RADY MIASTA JEDLINA-ZDRÓJ z dnia 26 października 2023 r.w sprawie ustanowienia roku 2024 w mieście Jedlina – Zdrój „Rokiem 300 – lecia Uzdrowiska”- uzasadnienie.
