HISTORIA - Uzdrowisko Szczawno-Jedlina

1221 rok

Pisemna wzmianka o miejscowości

Wspomniana została pod nazwą Salzborn w słynnej „Księdze Henrykowskiej”. Nazwę wzięła przypuszczalnie od nazwiska zasadźcy, czyli osoby, która dokonała jej lokacji.

1248 rok

Wieś książęca w księstwie wrocławskim

Miejscowość, będąca wówczas wsią książęcą, znalazła się po śmierci księcia piastowskiego Henryka Pobożnego w księstwie wrocławskim.

1277 rok

Salzborn w księstwie legnickim

Salzborn trafiło w granice piastowskiego księstwa legnickiego.

1278 rok

Wzmianka o rozwoju

Miejscowość znalazła się w nowo utworzonym piastowskim księstwie świdnickim.

1290 rok

Rozwój osady

Szczawno znalazło się w granicach powstałego w 1290 roku księstwa świdnicko-jaworskiego, którego pierwszym władcą został książę Bolko 1 Surowy z dynastii Piastów. Fortyfikował on granice księstwa z powodu najazdów ze strony
Czech. Zbudowano wówczas warownie: Bardo, Bolesławiec, Chocianów, Cisy, Niemcza, Nowy Dwór, Radosno, Rogowiec.

1292 rok

Powstanie Zamku Książ

Piastowski książę Bolko I Surowy rozpoczął budowę zamku Książ.

Koniec XIII w.

Szczawno częścią dóbr zamku Książ

Szczawno należało do dóbr zamku Książ.

Początek XIV w.

Kościół w Szczawnie Dolnym

W Szczawnie Dolnym (obecnie Szczawienko, część
Wałbrzycha) stał już wówczas kościół.

1318 rok

Dalszy rozwój miejscowości

W Szczawnie istniał szpital dla trędowatych, których leczono wodą mineralną ze źródła w Szczawnie Górnym. Jest to pierwsza wzmianka o źródle wody mineralnej na terenie Szczawna Górnego.

1353 rok

Układ o sukcesji

Zawarto układ o sukcesji pomiędzy księciem Bolkiem II Małym (wnukiem księcia Bolka I Surowego), a królem czeskim Karolem Luksemburskim, na mocy którego po bezpotomnej śmierci księcia Bolka II Małego rządy w księstwie świdnicko-jaworskim sprawować będzie dożywotnio wdowa po nim, księżna Agnieszka, a następnie księstwo przejdzie we władanie Korony Czeskiej.

1392 rok

Księstwo włączone do Korony Czeskiej

Po śmierci księżnej Agnieszki, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, księstwo świdnicko-jaworskie włączono do Korony Czeskiej. Dzielnicą zaczął zarządzać w imieniu króla starosta krajowy,
a zamki wraz z przynależnymi do nich dobrami trafiały w prywatne ręce, na ogół w formie dzierżawy.

1509 rok

Zamek Książ w zastawie u Konrada I

Zamek Książ objął w zastaw Konrad I von Hoberg z Podgórzyna, przedstawiciel rodu pochodzącego z Saksonii (w poł. XVIII w. rodzina ta zmieniła pisownię nazwiska na von Hochberg). Wraz z zamkiem zaczął dysponować przynależnymi do niego dobrami (zamki Rogowiec i Radosno, miasta Świebodzice, Mieroszów i Boguszów, wieś Szczawno).

ok. 1525 roku

Przejście Hogbergów na luteranizm

Hogbergowie i ich poddani w okresie reformacji przeszli na luteranizm, w efekcie czego kościół w Szczawnie Dolnym przejęli protestanci.

1526 rok

Śląsk we władaniu Habsburgów

Po śmierci króla Czech i Węgier Ludwika II Jagiellończyka, następcy Władysława II Jagiellończyka, Śląsk (a tym samym Szczawno) przeszedł we władanie Habsburgów.

1599 rok

Odkrycie źródła „Mieszko”

dr Caspar Schwenckfeld, lekarz i przyrodnik z Jeleniej Góry, jako pierwszy przebadał i określił lecznicze działanie „Źródła Górnego” (niem. „Oberbrunnen”), obecnie zwanego źródłem „Mieszko”.

1601 rok

Opisanie „Źródła Górnego”

Dr Caspar Schwenckfeld w dziele ,,Fossillium Silesiae Catalogus” podaje opis przebadanego przez siebie dwa lata wcześniej „Źródła Górnego”. Dzieło to opublikowane zostało w Lipsku.

1605 rok

Zamek Książ własnością rodu Hoberg

Dominium zastawne związane z zamkiem Książ przekształcono w prawo dziedziczenia, a następnie w wolną własność dziedziczną rodu. Cesarz Rudolf II Habsburg otrzymał za to od Konrada
III von Hoberg 72 tys. talarów.

1618-1648

Wojna trzydziestoletnia

Szczawno zostało zniszczone i wyludnione podczas wojny 30-letniej.

1653 rok

Kościół w Szczawnie Dolnym przekazany katolikom

Przejęty w okresie reformacji przez protestantów kościół w Szczawnie Dolnym władze państwowe nakazały przekazać katolikom i usunęły pastora. Mieszkało tutaj jednak tylko 10 katolików, zatem do kościoła nie skierowano na stałe żadnego kapłana, a zarząd nad nim powierzono proboszczowi w Świebodzicach.

1685 rok

Początek leczenia wodą mineralną

W tym czasie zaczęto na szerszą skalę leczyć pacjentów szczawieńską wodą mineralną, ordynując jej picie.

1740-1763

Szczawno dotknięte wojną śląską

Podczas trzech wojen śląskich, toczonych pomiędzy Austrią Habsburgów a Prusami o Śląsk, Szczawno mocno ucierpiało na skutek przemarszów wojsk, wymuszania pieniędzy od mieszkańców, rabunków bydła, trzody i innego mienia. Wojny zakończyły się zwycięstwem Prus, a Habsuburgowie region ten definitywnie utracili.

1742 rok

Ewangelicki kościół w Szczawnie

Z inicjatywy Konrada Ernsta Maximiliana von Hochberg, właściciela zamku Książ i Szczawna, zaczęto wznosić w Szczawnie Dolnym kościół ewangelicki. Była to budowla o słabej konstrukcji
szachulcowej i z czasem została rozebrana. W jej miejscu wzniesiono murowany kościół ewangelicki. Ewangelicki kościół przetrwał II wojnę światową, ale z czasem przestano go użytkować, popadł w ruinę i w 1972 r. został rozebrany.

1768 rok

Przebadanie wód mineralnych

Na polecenie króla pruskiego Fryderyka II, zwanego przez Niemców Wielkim, przebadano skład wód mineralnych na Śląsku, w tym wód szczawieńskich, Była to pierwsza ich analiza od czasów Schwenckfelda.

1776 rok

Sprzedaż wysyłkowa wody ,,Źródła Górnego”

Zaczęto prowadzić sprzedaż wysyłkową wody ze ,,Źródła Górnego” (obecnie ,,Mieszko”).

1777 rok

Tłumaczenie opracowania Morgenbessera

We Wrocławiu opublikowano przetłumaczone na język polski przez Daniela Vogla opracowanie Johanna Gottfrieda Morgenbessera „Publiczne uwiadomienie zdroiów zdrowych lub wód mineralnych leczących na Śląsku w Kódowie. Reynercu. Altwaser, Szarlotenbrun, Salcbrun i Flinsbergu się znaydujących”, w którym znalazł się m.in. opis właściwości leczniczych źródła Górnego (obecnie Mieszko”).

1785 rok

Bunt chłopów

W dobrach Hochbergów, także w Szczawnie, wybuchł bunt chłopów. Bunt stłumiono, ale jakość pracy w ramach pańszczyzny była tak zła, że w 1791 r. Hochberg zaczął chłopów wynagradzać, by się bardziej starali. Ostatecznie w 1807 r. w Prusach uwolniono chłopów od poddaństwa.

1790 rok

Odkrycie źródła „Mühlbrunnen”

Odkryto źródło Mühlbrunnen” (obecnie Młynarz”) na działce młynarza Demutha. Młynarz więc już mełł nie tylko mąkę, ale zajął się też obsługą gości, z czego zaczął czerpać wymierne korzyści finansowe.

1801 rok

Analiza wód Szczawna

Król Prus Fryderyk Wilhelm III zlecił analizę źródeł doktorowi Mogalli z Wrocławia. Wraz z aptekarzem Güntherem przebadali oni wody mineralne m.in. na Śląsku, w tym w Szczawnie W przypadku szczawieńskiego Zdroju wyniki okazały się obiecujące. Opublikowane zostały rok później, w 1802.

1802 rok

Zaprzestanie używania nazwy „Salzbrunnen” dla Szczawna.

Przestano używać nazwy Salzbrunnen” (używanej dotąd też na określenie Źródła Górnego”), kładąc kres przeświadczeniu, że w Szczawnie tryskają solanki.

1802 rok

Przekształcenie ujęcia źródła „Mühlbrunnen” w obiekt uzdrowiskowy

Wykonano nowe ujęcie źródła „Mühlbrunnen” (obecnie „Młynarz”), a sam młyn przekształcono w obiekt uzdrowiskowy z myślą o kuracjuszach. Obecnie w miejscu, gdzie stał młyn, znajduje się zakład przyrodoleczniczy.

1811 rok

Rozpoczęcie butelkowania wody

Młynarz Demuth zaczął butelkować wodę ze źródła „Mühlbrunnen” (obecnie „Młynarz”) i wysyłać w świat.

1811 rok

Nowe źródło

Odkryto nowe źródło, które nazwano „Heinrichsbrunnen” (Henryk) na cześć Hansa Heinricha VI von Hochberg z zamku Książ.

1815 rok

Początek Uzdrowiska

Rok 1815 jest uważany za początek uzdrowiska, które, na polecenie Hansa Heinricha VI von Hochberg z zamku Książ, zaczął organizować wówczas lekarz Samuel August Zemplin. W tymże roku na leczeniu przebywały 33 osoby.

1816 rok

Powstanie administracji Uzdrowiska

Na polecenie Hansa Heinricha VI von Hochberg powstała administracja (Zarząd Zdrojowy) uzdrowiska. Doprowadziła ona do powstania pijalni wód, teatru i pawilonu dla orkiestry. Funkcję głównego lekarza zdrojowego pełnił wówczas dr Samuel August Zemplin.

1817 rok

Promocja Uzdrowiska

Dr Samuel August Zemplin zaczął wydawać swoje czasopismo „Salzbrunn oder das Schlesische Selterwasser”, którego celem była promocja uzdrowiska, które było jeszcze w powijakach. Dr Zemplin przystępował dopiero do budowy obiektów uzdrowiskowych, parku i promenady.

1818 rok

Wieża Anny

Zbudowano wieżę Anny z tarasem widokowym.

1818 rok

Zajazd „Zur Krone”

Zbudowano zajazd „Zur Krone” („Pod Koroną”), przemianowany później na hotel „Preussische Krone” („Korona Pruska”), w którym w 1862 r. urodził się laureat literackiej nagrody Nobla, Gerhart Hauptmann. Obecnie obiekt ten nosi nazwę „Korona Piastowska”.

1818 rok

Odkrycie źródła Dąbrówka

W części piwnicznej zbudowanego wówczas obiektu „Zur Krone” (obecnie „Korona Piastowska”) odkryto źródło „Kronenquelle” (obecnie „Dąbrówka”).

1819 rok

Budowa pierwszych łazienek

Zbudowano pierwsze łazienki (ówczesne określenie zakładu przyrodoleczniczego). Nosiły nazwę „Wiesenbad” („Łazienki Łąkowe”). Obiekt ten już nie istnieje.

1819 rok

Obiekt Pappelhof

Zbudowano obiekt „Pappelhof” („Topolowy Dwór”), pensjonat dla kuracjuszy należący do lekarza zdrojowego, dra Samuela Augusta Zemplina. Stał w okolicach obecnego amfiteatru w Parku Zdrojowym. W 1825 r. i w 1827 r. zatrzymał się w nim Helmuth von Moltke, a w 1838 r. Joanna Bobrowa. Spłonął w 1857 r.

1819 rok

Nowy murowany pawilon nad źródłem

Nad Źródłem Górnym” („Mieszko”) zbudowano w miejsce małego drewnianego pawilonu nowy murowany pawilon w kształcie rotundy.

1820 rok

Najlepszy zakład żętycy w Niemczech

Zbudowano zakład produkujący żętycę, uznawany za najlepszy i najbardziej znaczący w Niemczech. Znajdował się na parterze pensjonatu „Pappelhof” („Topolowy Dwór”). W skład tego zakładu wchodziły też dobudowane w tym celu specjalnie zabudowania gospodarcze.

1821 rok

Pierwsza apteka

Powstała pierwsza apteka w Szczawnie. Znajdowała się na parterze pensjonatu „Pappelhof” („Topolowy Dwór”).

1821 rok

Powstanie Sanatorium Młynarz

Zbudowano obiekt nazwany z czasem „Elisenhof” („Dwór Elizy”), a obecnie noszący nazwę „Młynarz” i pełniący funkcję sanatorium (ul. Wojska Polskiego 3).

1821 rok

Villa Kosmowski: dawny Hotel „Zur Sonne” z tradycją uzdrowiskową

Zbudowano hotel „Zur Sonne” („Pod Słońcem”). Oprócz hotelu był to, jak informował szyld na budynku Mineralbad, zatem świadczono w nim usługi uzdrowiskowe. Znajdowało się tutaj 7 kabin, stosowano kąpiele mineralne, natryski, a także kąpiele borowinowe i inhalacje Obecnie jest to Villa Kosmowski” (ul. Kościuszki 18).

1821 rok

Pierwszy Teatr Zdrojowy

Zbudowano pierwszy Teatr Zdrojowy. Był to skromny, drewniany obiekt, nasuwający na myśl barak, w co trudno uwierzyć, widząc wspaniałe wnętrze obecnego Teatru Zdrojowego, którego działalność zainaugurowano w 1892 r.

1823 rok

Źródło Kramerskie

Odkryto źródło „Kramerquelle” (Kramerskie) przy obecnej ul. Sienkiewicza. Z czasem źródło to zanikło.

1825 rok

Eksport wody ze źródła „Mühlbrunnen”

Wysłano w głąb Niemiec już 115 000 butelek z wodą ze źródła Mühlbrunnen” (obecnie „Młynarz”), a w latach 1816-1840 wysłano ich ponoć aż 2,5 mln. Z kolei pomiędzy I a II wojną światową liczba wysłanych butelek wahała się pomiędzy 1,5 a 2 milionami. Woda ta zdobyła taką sławę, że dopytywano o nią w całej Europie, a nawet w Ameryce i Azji. W 1825 r. przyszło zamówienie z Chin.

1830-1831

Hala Spacerowa

Zbudowano halę spacerową, nazywaną Halą Elizy, na wzór hali spacerowej w Wiesbaden.

1832 rok

Rozwój tkactwa w Szczawnie

W Szczawnie działało 130 chałupniczych warsztatów tkackich, dających utrzymanie wielu mieszkańcom. W Sudetach tkactwem zajmowano się co najmniej od XIV w., a jego szczególny rozwój przypadł na II poł. XVIII w. Zbyt nawet na rynkach zagranicznych zapewniała dobra jakość materiału przy jednocześnie niskiej cenie. Tkaczy w Szczawnie osadzali Hochbergowie, którzy w zamian otrzymywali uiszczany przez tkaczy podatek.

1834 rok

Sanatorium „Pionier”: dawny „Brunnenhof

Zbudowano „Brunnenhof” („Zdrojowy Dwór”). Obiekt ten istnieje do dziś jako sanatorium „Pionier”.

1840 rok

„Biała Sala”: dawny „Kursaal”

Zainaugurowano działalność „Kursaalu”, czyli domu zdrojowego. Obecnie jest to obiekt gastronomiczno-hotelowy „Biała Sala” przy ul. Kościuszki 21. W 1843 otwarto linię kolejową z Wrocławia do Świebodzic, która przyczyniła się do rozwoju uzdrowiska.

1844 rok

Bunt tkaczy na Śląsku

Wybucha bunt tkaczy na Śląsku, wyzyskiwanych przez kupców i pośredników. Stłumiony został przez wojsko.

1878 rok

Historia kolei Wałbrzych-Szczawno-Boguszów

Otwarto linię kolejową Wałbrzych Szczawienko-Szczawno-Boguszów-Mieroszów-Mězimesti. W 1914 r. linię tę zelektryfikowano jako jedną z pierwszych w ówczesnych Niemczech. W 1945 Sameci zdemontowali trakcję elektryczną i wywieźli. w 1965 r. zawieszono przewozy osobowe, a w 1970 r. towarowe. W 1996 r linię definitywnie zlikwidowano. W 2019 r. nieczynną linię przejęły władze samorządowe województwa dolnośląskiego, które deklarują chęć ponownego przywrócenia do uzdrowisk połączeń kolejowych.

1884 rok

Pierwsze nabożeństwo Ewangelickie w kaplicy Szczawna

Odprawiono pierwsze nabożeństwo ewangelickie we wzniesionej wówczas w części uzdrowiskowej Szczawna kaplicy. Składki kuracjuszy na jej budowę były niewystarczające, ale z pomocą przyszedł właściciel kurortu, książę Hochberg z Książa. Nieodpłatnie przekazał plac pod budowę i materiały budowlane. Po II wojnie światowej
kaplicę przebudowano na bibliotekę, a w 1892 r. zainaugurowano działalność istniejącego do dziś Teatru Zdrojowego.

1893 rok

Pożar Hali Elizy i Pijalni Wód Mineralnych

Spłonęły hala spacerowa, zwana Halą Elizy i Pijalnia Wód Mineralnych. Budowę nowej hali i pijalni rozpoczęto rok później. Halę oddano do użytku już w 1895 r., ale prace wykończeniowe trwały jeszcze przez rok. Spieszono się też z odbudową pijalni.

1901 rok

Budowa Łazienek Luizy

Zbudowano Luisenbad” (Łazienki Luizy”), zwane tez Nowymi Łazienkami”.

1904 rok

Odkrycie źródła Marta

Odkryto źródło wody mineralnej Marthaquelle” (obecnie Marta”).

1906-1912

Modernizacja ujęć źródeł mineralnych

Przeprowadzono gruntowną modernizację ujęć źródeł mineralnych, oczyszczono ich wypływy, wymieniono dotychczasowe obudowy na nowoczesne i oddzielono źródła od potoku Szczawnik, w obrębie którego tryskała ich znaczna część. W tym celu podjęto działania, by koryto potoku przesunąć na bezpieczną odległość. Pozwoliło to precyzyjnie uchwycić wszystkie źródła lecznicze, skanalizować je i skierować w odpowiednie miejsca celem eksploatacji.

1907 rok

Karol May w Uzdrowisku

Na leczeniu w uzdrowisku przebywał znany pisarz, Karol May.

1907 rok

Kursy tramwajowe z Wałbrzycha do Szczawna

Z Wałbrzycha do Szczawna zaczął kursować tramwaj. Odjeżdżał z obecnego placu Grunwaldzkiego i jechał przez Biały Kamień do uzdrowiska. Linię tramwajową skasowano ostatecznie w 1966 r.

1907 – 1912

Badania archeologiczne w okolicy Wieży Anny

Przeprowadzono badania archeologiczne, podczas których w okolicy wieży Anny odkryto prehistoryczne ujęcia studzienne oraz szybiki wodne i czerpaki z okresu średniowiecza.

1910 rok

Otwarcie Grand Hotelu

Otwarto Grand Hotel, obecny Dom Zdrojowy. W 1910 r. ukazał się pierwszy przewodnik w języku polskim po szczawieńskim uzdrowisku, autorstwa dr. Józefa Górskiego, książęcego lekarza zdrojowego. Wydany został w Pleszewie.

1931 rok

Sprzedaż Uzdrowiska przez Księcia Hansa Heinricha XV von Hochberga

Książę pszczyński Hans Heinrich XV von Hochberg sprzedał uzdrowisko Ziemskiemu Towarzystwu Budowlanemu w Berlinie.

1934 rok

Przejęcie Uzdrowiska przez Pruskie Ministerstwo Skarbu

Uzdrowisko przejęło Pruskie Ministerstwo Skarbu. Tym samym otrzymało status uzdrowiska państwowego, co jeszcze bardziej podniosło jego rangę.

1937 rok

Poświęcenie Kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Poświęcono nowo zbudowany kościół katolicki przy obecnej ul. Kolejowej 18. Otrzymał wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

1939 rok

Budowa nowego Zakładu Przyrodoleczniczego

Wzniesiono nowy Zakład Przyrodoleczniczy.

1944 rok

Obóz pracy w Szczawnie

Na terenie ówczesnego Szczawna działał niewielki obóz pracy, będący filią obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Los więźniów jest nieznany.

1945 rok

Przejęcie Uzdrowiska przez władze polskie

Uzdrowisko objęły władze polskie. Zaczął zarządzać nim, podobnie jak innymi uzdrowiskami w Polsce, Centralny Zarząd Uzdrowisk w Warszawie.

1945 rok

Nadanie polskiej nazwy Solice-Zdrój i zmiana nazw źródeł

Miejscowość otrzymała polską nazwę Solice-Zdrój. Przemianowano wówczas też niemieckie nazwy źródeł: „Oberbrunnen” na „Mieszko”, „Mühlbrunnen” na „Młynarz”, „Kronenquelle” na „Dąbrówka, a „Marthaquelle” stało się „Martą”.

1945 rok

Nadanie praw miejskich

Solice-Zdrój otrzymały prawa miejskie.

1946 rok

Zmiana nazwy miasta

Zmieniono nazwę miasta Solice-Zdrój na Szczawno-Zdrój.

1946-1968

Działalność Komisji Uzdrowiskowej

W tych czasach działała Komisja Uzdrowiskowa, której celem była dbałość o dobre warunki pobytu kuracjuszy w uzdrowisku. Kontrolowała czystość powietrza, wody i gleby, zatrudniała pełnoetatową orkiestrę kameralną, dbała o parki, zarządzała basenem, teatrem, kioskami z pamiątkami i kortami tenisowymi. Z wpływów finansowała w dużej mierze swą działalność.

1948 rok

Otwarcie Miejskiej Biblioteki Publicznej

Rozpoczęła działalność Miejska Biblioteka Publiczna, która od 1975 r. mieści się przy ul. Wojska Polskiego 4. Poprzednio w tym miejscu stała kaplica ewangelicka, której część murów wykorzystano wznosząc budynek biblioteki.

1949 rok

Pierwszy teatr amatorski

Zorganizowano pierwszy teatr amatorski.

1952 rok

Powołanie Instytutu Balneoklimatycznego

Instytut Balneoklimatyczny z siedzibą w Poznaniu zajął się stroną naukowo-badawczą właściwości leczniczych wód mineralnych.

1960 rok

Pomnik na Czerwonym Wzgórzu

Na Czerwonym Wzgórzu wzniesiono pomnik na pamiątkę zwycięskiej bitwy stoczonej 15.05.1807 r. pomiędzy Legią Polsko-Włoską a wojskiem pruskim. Monument ufundowali wałbrzyscy rzemieślnicy.

1961 rok

Powstanie Wałbrzyskiego Towarzystwa Muzycznego

W Szczawnie-Zdroju powstało Wałbrzyskie Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego, którego pierwszym prezesem został dr Alfons Szyperski, historyk i działacz kultury. 1966 r. w Parku Zdrojowym odsłonięto pomnik Henryka Wieniawskiego, dłuta prof. Bogdana Hofmana. Budowę zainicjowało Wałbrzyskie Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego.

1966 rok

Pierwsze Dni Henryka Wieniawskiego

Zorganizowano pierwsze Dni Henryka Wieniawskiego, przekształcone w latach 80. XX w. w festiwal poświęcony twórczości tego kompozytora i wirtuoza skrzypiec.

1966 rok

Odsłonięcie tablicy upamiętniającej wybitnych Polaków

Przy wejściu do zakładu przyrodoleczniczego odsłonięto tablicę z listą wybitnych Polaków, przebywających w uzdrowisku w latach 1820-1901.

1966 rok

Likwidacja linii tramwajowej

Przestała istnieć linia tramwajowa do Szczawna-Zdroju. Tramwaje zastąpiono autobusami i trolejbusami, ale trolejbusy się nie sprawdziły i szybko je wycofano.

1980 rok

Powołanie Towarzystwa Miłośników Szczawna-Zdroju

Powołano Towarzystwo Miłośników Szczawna -Zdroju, którego pierwszym prezesem został Jan Pisarski. Towarzystwo Miłośników Szczawna-Zdroju organizowało Dni Szczawna-Zdroju.

1992 rok

Pożar Pijalni Wód Mineralnych

Spłonęła Pijalnia Wód Mineralnych, Odbudowa zakończyła się w 1996 r.

1999 rok

Powołanie przedsiębiorstwa

Powołano przedsiębiorstwo państwowe „Uzdrowisko Szczawno-Jedlina”

1999 rok

Odsłonięcie granitowego Krzyża Milenijnego

W miejscu nieistniejącej kaplicy katolickiej, rozebranej po zbudowaniu nieopodal
kościoła odsłonięto okazały granitowy krzyż milenijny.

2000 rok

Poświęcenie Krzyża Milenijnego na górze Chełmiec

W dniu 23 września poświęcono wzniesiony ze składek wiernych Krzyż Milenijny na górze Chełmiec. Ma on 45 m wysokości. Poświęcenia dokonał biskup legnicki Tadeusz Rybak, gdyż Szczawno-Zdrój było wówczas częścią diecezji legnickiej (obecnie należy do diecezji świdnickiej).

2013 rok

Utworzenie Spółki Akcyjnej Uzdrowisko Szczawno-Jedlina

Przedsiębiorstwo państwowe „Uzdrowisko Szczawno-Jedlina” przejął nie odpłatnie od Skarbu Państwa samorząd województwa dolnośląskiego. Przekształceniu własnościowemu uległy wówczas też inne uzdrowiska będące w gestii Skarbu Państwa.

2018 rok

Pożar w Zakładzie Przyrodoleczniczym

W nocy z 4 na 5 marca w zakładzie przyrodoleczniczym wybuchł pożar. Spłonęły dach i poddasze, ale w wyniku akcji gaśniczej zniszczeniu uległo też wyposażenie, m.in. komora pneumatyczna i nowoczesna kriokomora. Zabiegi zaczęto wykonywać, w miarę możliwości, w innych obiektach. Do 2020 r. udało się odbudować dach, wstawiono okna i okiennice.

2018 rok

Odsłonięcie Pomnika z Okazji 100-lecia Niepodległości

Nieopodal kaplicy cmentarnej odsłonięto pomnik z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. 19.09.2020 r. na fasadzie Domu Zdrojowego odsłonięto tablicę upamiętniającą zasługi rodziny von Hochberg dla rozwoju uzdrowiska. Aktu odsłonięcia dokonał ostatni żyjący wnuk słynnej księżnej Daisy, książę Bolko von Pless hrabia von Hochberg baron na Książu. Tablicę ufundował Dyrektor ds. Lecznictwa Uzdrowiska Szczawno-Jedlina, dr n. med. Jacek Gąsiorowski

Źródło: „Szczawno – Zdrój. Skarby książęcego uzdrowiska” Anna Kurek -Pierzyńska, Marek Pierzyński; Wrocławski Dom Wydawniczy; Wrocław 2021